کاش قبل از آنکه برای فرزندتان پدری و مادری کنید برادر و خواهرشان باشید .

کاش به جای آنکه خوبیهای فرزندان دیگران را به فرزند خود گوشزد کنید از خوبیهای خود او بگویید .

کاش آنقدر ظرفیت داشته باشید که فرزندتان جرئت بازگو کردن سخت ترین و تلخترین مشکلاتش را با شما داشته باشد .

کاش آنقدر بینا باشید که زودتر از هر کس دردها و مشکلات فرزند خود را ببینید .

کاش آنقدر شنوا باشید که درد دلها و رازهای فرزندتان نجوای گوشهای شما باشد نه عقده دل فرزندتان .

کاش زبانتان لالایی حرفهای زیبا و پندآموز باشد نه زخم زبانهای پی در پی .

کاش آغوشتان آنقدر گرم باشد که در هنگام سختیها تسلای گریه های فرزندتان گردد و او آغوشتان را به اتاقی خلوت و تنهایی افسرده کننده ترجیح دهد .

کاش روزی تمام این فعلها از  حالت التزام بیرون آید . که آنروز خانواده به معنای واقعی مقدس ترین واژه و پدر و مادر عاشقانه ترین لغات خواهند بود و فرزند معشوقترین و عاشق ترین فرد دربرابر والدین خواهد بود.